سازمان کلیدی، نیازمند تصمیمات کلیدی! - وبلاگ وردپرس

به گزارش وبلاگ وردپرس، در سازمان تامین اجتماعی که بزرگترین سازمان بیمه گر اجتماعی کشور با پوشش قریب به نیمی از جمعیت کشور است، پس از درگذشت ناگهانی دکتر سیدتقی نوربخش مدیرعامل سابق و انتصاب انوشیروان محسنی بندپی به عنوان سرپرست این سازمان، هرچند امیدهایی اولیه برای تداوم ثبات و آرامش این نهاد مردمی در میان بیمه شدگان و بازنشستگان شکل گرفت اما با انتصاب دکتر بندپی به سمت استاندار تهران، چند روزی است که تب و تاب انتخاب و معرفی مدیرعامل جدید دوباره بالا گرفته است و هر روز اخبار و شایعات مختلفی در مورد گزینه های مدیرعاملی این سازمان مهم اجتماعی و اقتصادی کشور به گوش می رسد.

به گزارش وبلاگ وردپرس، فارغ از نام هایی که در این زمینه شنیده می شود، واقعیت آن است که انتخاب مدیرعامل جدید این سازمان در شرایط فعلی اقتصادی و اجتماعی کشور، با توجه به حساسیت ماموریت سازمان در حمایت از اقشار تحت پوشش که عمدتا نیروهای مولد و در عین حال آسیب پذیر جامعه در برابر تبعات ناخواسته نوسانات اقتصادی هستند، احتیاجمند هوشمندی، درایت و دقت ویژه ای است و شاید به همین دلیل است که وزیر تعاون، کار و رفاه اجتماعی، هنوز نتوانسته است در مورد انتخاب و معرفی مدیرعامل جدید این سازمان به جمع بندی نهایی برسد.

در حوزه سیاست های اجتماعی و در نظام موجود رفاه و تامین اجتماعی کشور، سازمان تامین اجتماعی به عنوان متولی صیانت از معیشت و سلامت بخش مهمی از لشکریان توسعه کشور در برابر ریسک هایی چون سالمندی، بیکاری، بیماری، حوادث شغلی، از کارافتادگی و ... تعریف شده است و امروز بالغ بر 14 میلیون نفر به عنوان بیمه پرداز اصلی و بیش از 3 میلیون و 470 هزار نفر به عنوان مستمری بگیر اصلی و در مجموع با احتساب افراد تحت تکفل بیمه پردازان و مستمری بگیران، بیش از 42 میلون نفر از آحاد جامعه از خدمات متنوع بیمه ای و درمانی این سازمان استفاده می نمایند. به تعبیری می توان گفت معیشت و سلامت بالغ بر 5 میلیون نفر از مستمری بگیران تامین اجتماعی، وابسته به توانمندی سازمان برای ارائه خدمات است و هرگونه تاخیر یا کاستی در اجرای این تعهدات، می تواند زمینه ساز بروز بحران های اجتماعی و حتی امنیتی در کشور باشد.

بودجه سازمان نیز برای امسال که عمدتا از محل حق بیمه های پرداختی بیمه شدگان و بخش کوچکی نیز از محل سود فعالیت های اقتصادی و سرمایه گذاری تامین اجتماعی و بدون کوچکترین وابستگی به بودجه عمومی کشور و یا منابع حاصل از فروش نفت تامین می شود، بالغ بر 98 هزار میلیارد تومان است. بزرگی و اهمیت این اعداد و ارقام، به نوعی نشان دهنده حساسیت کارکردی این سازمان است و طبیعی است که برای راهنمایی و راهبری چنین سازمان بزرگی، احتیاج به مدیرانی توانمند، آزمون پس داده و در عین حال آشنا به ماموریت های قانونی این سازمان و چالش های پیش روی آن است.

سکان راهنمایی چنین سازمانی را که این روزها متاثر از برخی تصمیمات غیرکارشناسی سال های گذشته (ازجمله شرایط بازنشستگی های پیش از موعد به بهانه ایجاد فرصت های شغلی جدید، ایجاد تعهدات بدون منابع پایدار، انباشته شدن بدهی بیمه ای کارفرمایان و نیز نهاد دولت و ...) با مسائلی جدی در زمینه تامین منابع نقدی مورد احتیاج روبرو است، نمی توان به فرد یا تیم صرفا سیاسی و فاقد ویژگی های پیش گفته سپرد و همانگونه که کارشناسان اجتماعی و اقتصادی در این روزها بارها تاکید نموده اند، برای مدیریت چنین مجموعه ای، احتیاج به مدیرعامل و تیم مدیریتی کارکشته ای (در قالب هیات امنا، هیات مدیره و ...) وجود دارد که به اصول و مبانی نظامات تامین اجتماعی، بیمه های اجتماعی و ریشه های بروز بحران ها و مسائل اخیر اشراف داشته باشند.

مدیرعامل و تیم مدیریتی این سازمان باید این توان را داشته باشند که در شرایط فعلی اقتصادی و اجتماعی کشور که بیشترین تاثیرات سوء تشدید تحریم ها، متوجه اقشار دارای درآمدهای ثابت و آسیب پذیر جامعه شده است، با ایجاد وفاق و همدلی درونی و استفاده از همه توان و ظرفیت های موجود سازمان و نیز کشور و جلب همراهی و همکاری شرکای اجتماعی سازمان (تشکل های بیمه شدگان و بازنشستگان، کارفرمایان و نهاد دولت)، بتوانند به شکلی موثر از اقشار تحت پوشش سازمان حمایت نمایند.

طبیعی است که در این میان و برای فراهم ساختن زمینه حضور و فعالیت یک تیم مدیریتی قوی در سازمان تامین اجتماعی، باید به الزامات آن نیز توجه کرد. نباید از یاد برد که سازمان تامین اجتماعی به موجب قوانین متعدد موجود، سازمانی دارای استقلال مالی و اداری است که می بایست بر پایه اصل مترقی سه جانبه گرایی و با مشارکت عینی، واقعی و متناسب نمایندگان هر سه ضلع بیمه های اجتماعی یعنی کارگران، کارفرمایان و دولت در ارکان تصمیم گیر و نظارتی حوزه های مختلف بیمه ای، درمانی و اقتصادی سازمان، اداره شود. نماد و تجسم این استقلال، انتخاب مدیرعاملی قوی و کارآمد برای این سازمان و حمایت هر سه ضلع یادشده از مدیرعامل و تیم مدیریتی سازمان ضمن احترام به اصل استقلال سازمان و غیردولتی بودن آن است.

همان گونه که وزیر جدید تعاون، کار و رفاه اجتماعی در جریان رای اعتماد مجلس متذکر شد، مبنای ساماندهی امور حوزه رفاه و تامین اجتماعی در کشور می باید قانون نظام جامع رفاه و تامین اجتماعی باشد؛ قانونی که راهنمای عملی سیاستگذاران در برنامه ریزی های کلان و نظارت راهبردی بر امور بیمه های اجتماعی، بخش های حمایتی و امدادی کشور محسوب می شود. قانونی که بخش های اصلی آن در دولت های نهم و دهم، عملا مسکوت ماند و یا مسخ و تحریف شد به نحوی که با تغییراتی در مواد قانونی و آیین نامه های مربوطه و نیز تغییر اساسنامه سازمان تامین اجتماعی، منجر به عدم تناسب میان مسئولیت های مدیران این سازمان با اختیارات آنها شد! عدم تناسبی که به زیان اقتدار مدیریت بر بزرگترین سازمان بیمه گر اجتماعی کشور و تضعیف سه جانبه گرایی در اداره امور آن تمام شده است به گونه ای که شاید چالش های کنونی بر سر جذب و انتصاب مدیران سرشناس و مجرب برای اداره امور این سازمان، ریشه در همین کاستی ها داشته باشد. کاستی هایی که می باید با واقع بینی نظام تصمیم گیری در حوزه رفاه و تامین اجتماعی (از وزارت رفاه تا مجلس و دولت) به سود احیای اقتدار و کارآمدی سازمان تامین اجتماعی حل وفصل شود و خلاصه کلام آنکه میزان توجه به صندلی و نقش تامین اجتماعی آن هم در شرایط حساس کنونی در انتصاب های پیش رو تبلور می یابد.