فیلم جهان با من برقص: فیلمی در مورد مواجهه با مرگ؟ نه &hellipدر مورد زندگی! - وبلاگ وردپرس

به گزارش وبلاگ وردپرس، چند روزی است که فیلم جهان با من برقص وارد شبکه های خانگی ویدئویی و نیز سایت های پخش جاری فیلم شده است.

آنقدر به اصطلاح فیلم فارسی های این چند ساله و سریال های لاکچری نمای میان تهی در شبکه خانگی دیده ایم که به من حق بدهید، در مورد هر فیلمی شک کنم.

راستش تریلر فیلم را که دیدم، تصور کردم باز هم با یک فیلم کمدی سطح پایین که زمین و زمان را به هم می دوزند تا در کل فیلم فقط سه چهار موقعیت شوخی نصفه و نیمه درست کنند، روبرو هستم. یا آنهایی که تماشاگران را به شک می اندازند که فلان جا فیلم از خط قرمز عبور کرده و البته صاحب اثر می داند که چطور از کنار خطوط قرمز بگذرد و چطور به ازای همان سکانس، سه سکانس سفارشی وارد فیلم کند که تلخی آن نقد را بشورند و ببرند!

اما فیلم دنیا با من برقص را که دیدم، متوجه شدم با کمی اغماض و پایین آوردن سطح انتظار، اتفاقا فیلم خوبی است، در حدی که می توانم در موردش کمی بنویسم و این فیلم را به شما توصیه کنم.

کارگردان این فیلم سروش صحت است و بازیگرانی مانند علی مصفا ، جواد عزتی ، هانیه توسلی ، پژمان جمشیدی ، سیاوش چراغی پور و کاظم سیاحی دارد.

فیلم هایی که در مورد مواجهه با یک مرگز ناگزیر هستند، در سینمای دنیا بی شمارند. متناسب با طیف پاسخ های متفاوت روان هر شخص هنگامی که متوجه می شود به آخر خط نزدیک می شود، سناریوهای این فیلم ها هم متفاوت هستند: از دیوانگی و انکار و فرافکنی گرفته، تا انجام کارهایی که همیشه قهرمان داستان با تصور داشتن فرصت بی خاتمه، به عقب می انداخته.

در فیلم دنیا با من برقص هم یکی از کاراکترهای فیلم متوجه می شود که مرگش نزدیک است و در این چهارچوب او و دوستانش با هم وارد چالش هایی می شوند.

در نهایت فیلمی که آدم تصور می نماید شاید سراسر غم و مرور خاطرات خاکستری شخص سرخورده ای باشد، تبدیل به فیلمی می شود سراسر درباره زندگی و سهل دریافت آن.

فیلم تاکید می نماید (و این در آخر فیلم به وضوح قرائت می شود) که ما آدم ها برای داشتن زندگی شاد و سازنده، لزوما نباید توافقات و وجوه مشترک زیاد داشته باشیم. چیزی که در خاتمه برای ما می مانند دوستی ها و خود روابط و خاطرات است.

در این چهارچوب باید به همه سبک های زندگی و نیز روابط بین آدم ها احترام گذاشت:

-رابطه ناپخته یک دختر و پسر جوان

-رابطه پدری و دختری

-رابطه دو رقیب عشقی

-رابطه دو همسر سابق

-رابطه یک زوج ناهمگون که با چسب پول و شاید اندکی گدایی عشق از سوی یکی، به زور محکم شده

- رابطه دو برادر

-رابطه مرد میانسالی که ترس از ورود به رابطه جدی دارد

و هر رابطه ای که تصور کنید.

فیلم می گوید که گاهی بی دغدغه در کنار هم بودن و در عین اجازه دادن به آدم ها که هر یک علیرغم رابطه خودشان باشند و علایق و وجوه شخصیتی خودشان را در پیش بگیرند، بسیار بهتر از انتظار بی جا برای زندانی کردن همه در چهارچوب رابطه های صد درصدی و انتظار هماهنگی در همه جهات است.

فیلمی که شاید تصور کنید در مورد تلخی مرگ باشد، اتفاقا نهیبی است برای از سر دریافت ساده تر زندگی.

بازی ها عموما در فیلم خوب در آمده اند. علی مصفا البته چهارچوب همان تیپی است که بیشتر اوقات بازی می نماید، مردی فکور و ساکت و تا حدی دپرس که از زمان کیف انگلیسی عموما در همین بحر بوده. دو شخصیت درگیر داستان جواد عزتی و رامین صدیقی در نقش احسان و فرخ هم به خوبی نقش دو رقیب را بازی می کنند. نک فیلم سیاوش چراغی پور است که البته کل رقصیدن ها و آواز خواندن هایش در فیلم در سایه چند ثانیه دیالوگ تلخی که داشت، کمرنگ می نماید. اما شاید از همه بهتر، بازی هانیه توسلی در نقش ناهید باشد که تیپ اش را بسیار عالی درآورده.

کلا در سینمای دچار بحران ما، فیلم دنیا با من برقص، یک پیشنهاد خوب است.