دیوان دادگستری اروپا استرداد پناهجویان مجرم را محدود کرد - وبلاگ وردپرس

به گزارش وبلاگ وردپرس، قضات دیوان دادگستری اروپا حکم خود را پیرامون استرداد پناهجویانی که جرایم سنگینی مرتکب شده اند، صادر کردند.

به گزارش وبلاگ وردپرس، بر اساس حکم دیوان دادگستری اروپا پناهجویان مجرم در شرایط خاصی استرداد نخواهند شد اما این افراد حقوق پناهندگی خود را از دست می دهند. قضات این دیوان حکم صادر شده را با قوانین اروپا سازگار دانستند.

طبق این حکم سلب حقوق پناهندگی از افراد مجرم مغایرتی با قانون اساسی اتحادیه اروپا و کنوانسیون مربوط به پناهجویان ژنو ندارد.

تصمیم دیوان دادگستری اروپا مربوط می گردد به پرونده سه پناهجو از کنگو و چچن که بلژیک و جمهوری چک حق پناهندگی آنها را پس از آن که این افراد به دلیل ارتکاب جرایم سنگین محکوم شدند، سلب کردند.

دیوان دادگستری اروپا باید به این موضوع رسیدگی می کرد که آیا سلب حقوق پناهندگی از مجرمین با قوانین اتحادیه اروپا و همچنین کنوانسیون ژنو سازگار است یا نه. قضات این دیوان ابتدا به این مسأله هم توجه نموده اند که خارجی هایی که بنا به دلایلی تحت پیگرد در کشور خود به اتحادیه اروپا آمده اند، بر اساس مقررات کنوانسیون ژنو به عنوان پناهنده شناخته می شوند یا خیر.

علاوه بر این، بر اساس منشور حقوق اساسی اتحادیه اروپا کسانی که شکنجه و مجازات های غیرانسانی در کشورشان در انتظار آنهاست، نباید پس فرستاده شوند. طبق برداشت قضات دیوان دادگستری اروپا در لوکزامبورگ رفتار افراد از جمله رفتار جنایتکارانه آنها مهم و معین نماینده نیست. آنها همچنین گفتند، حفاظت از قوانین اتحادیه اروپا فراتر از مقررات کنوانسیون پناهندگان است. در عین حال، این دیوان تاکید نموده است که کشورهای عضو اتحادیه اروپا باید اجرای مقررات کنوانسیون ژنو را تضمین نمایند.

به گزارش دویچه وله، قضات در لوکزامبورگ همچنین تأکید کردند که شخصی که درخواست پناهندگی وی مورد پذیرش قرار نگرفته و یا حق پناهدگی از او سلب شده باشد، حقوق مشابهی با پناهنده ای که رسماً حقوق پناهندگی او به رسمیت شناخته شده ندارد.

دیوان دادگستری اروپا بالاترین نهاد حقوقی اتحادیه اروپا به شمار می آید و مقر آن در لوکزامبورگ است. کنوانسیون ژنو در سال 1950 به تصویب رسید و در سال 1954 به اجرا درآمد. این کنوانسیون حقوق افراد پناهنده و مسئولیت کشورهای عضو را نسبت به پناهجویان معین نموده است.

طبق تعریف این کنوانسیون افرادی حق پناهندگی آنان به رسمیت شناخته می شوند که بنا به دلایل نژادی، مذهبی، ملیت، تعلق به گروه های اجتماعی خاص یا اعتقادات سیاسی خود مورد اذیت و آزار قرار می گیرند.

این کنوانسیون همچنین اصل کلی عدم استرداد پناهجویان را هم معین نموده است.