فال روزانه؛ تفال به حافظ امروز شنبه 12 فروردین 1402 - وبلاگ وردپرس

به گزارش وبلاگ وردپرس، فال گرفتن از آثار ادبی، از باور های کهن این مرز و بوم است. در گذر زمان ساکنان این خاک به ادیبانی که گمان می بردند بهره ای از کلام حق دارند رجوع می شد. با این حال، اما در گذر زمان تنها تفال به حافظ در فرهنگ عامیانه ما به جای مانده است.

نیست در شهر نگاری که دل ما ببرد

بختم ار یار گردد رختم از این جا ببرد

کو حریفی کش سرمست که پیش کرمش

عاشق سوخته دل نام تمنا ببرد

باغبانا ز خزان بی خبرت می بینم

آه از آن روز که بادت گل رعنا ببرد

رهزن دهر نخفته ست مشو ایمن از او

اگر امروز نبرده ست که فردا ببرد

در خیال این همه لعبت به هوس می بازم

بو که صاحب نظری نام دیدن ببرد

علم و فضلی که به چل سال دلم جمع آورد

ترسم آن نرگس مستانه به یغما ببرد

بانگ گاوی چه صدا بازدهد عشوه مخر

سامری کیست که دست از ید بیضا ببرد

جام مینایی می سد ره تنگ دلیست

منه از دست که سیل غمت از جا ببرد

راه عشق ار چه کمینگاه کمانداران است

هر که دانسته رود صرفه ز اعدا ببرد

حافظ ار جان طلبد غمزه مستانه یار

خانه از غیر بپرداز و بهل تا ببرد

توضیح لغت: کش به فتح اول نیک و خوش/ دانسته: آگاهانه

تفسیر عرفانی:

آنان که چرخ روزگار وجودشان را می رباید و جانشان را در راه پر پیچ و خم عشق و قهر می دهند، اگر آگاهانه در این راه قدم برندارند راه را گم نموده و به منزلگاه دوست نمی رسند. در حقیقت برای دست یافتن به کوی یار باید دل را از غیر خالی نمایند و جان خود را به او بسپارند.

تعبیر غزل:

برای رسیدن به آسودگی در جهان باید آسوده خاطر باشی و یار دلسوز و غمخوار داشته باشی. برای آخرت خود توشه برگیر، مستمندان را کمک کن و در راه خداوند انفاق کن تا بلا از تو دور باشد.