5 دلیل که جوکر بهترین نقش واکین فینیکس است - وبلاگ وردپرس

به گزارش وبلاگ وردپرس، به گواه خیلی ها، واکین فینیکس بهترین نقش آفرینی کارنامه اش را در فیلم جوکر به نمایش گذاشته و در این مقاله قرار است با 5 دلیلی آشنا شویم که این ادعا را تأیید می نماید.

با اینکه واکین فینیکس با فیلم بچه ها حرف نمی زنن (Kids Dont Tell) محصول سال 1985 وارد سینما شد، ولی اولین فیلمی که توجه همه را به او جلب کرد به خاطرش مردن (To Die For) ساخته گاس ون سنت بود. فیلمی که سکوی پرتاب فینیکس شد و راستاش را برای حضور در پروژه های بزرگتر و مطرح تر هموار کرد. تا اینکه 5 سال بعد به خاطر بازی در فیلم گلادیاتور و ایفای نقش یک امپراتور شرور و پیچیده، برای اولین بار نامزد دریافت اسکار شد.

نامزدی های اسکار واکین فینیکس ادامه داشت و برای فیلم هایی مثل سربه راه باش (Walk the Line) ساخته جیمز منگولد و مرشد (The Master) به کارگردانی پل توماس اندرسون شایسته تقدیر شناخته شد و هر بار خیلی ها از شکست او ناراحت و دلگیر شدند. تا اینکه انتها سال 2020 برای بازی در نقش آرتور فلک فیلم جوکر (Joker) جایزه اسکار بهترین بازیگر نقش اول مرد را از آن خود کرد و به انتظاری چندین ساله سرانجام داد.

بهترین بازی های واکین فینیکس، جوکر جدید سینما

آرتور فلکِ فیلم جوکر مطرح ترین و شناخته شده ترین کاراکتری است که واکین فینیکس تا به حال بازی نموده و تقریبا همه با تماشای نقش آفرینی خیره نماینده او میخکوب شدند. در ادامه به 5 دلیلی می پردازیم که باعث شده جوکر بهترین اجرای کارنامه بازیگری فینیکس باشد. اما واکین فینیکس به شخصیت های ماندگار زیادی جان بخشیده که هر کدام به دلایل مختلفی شایسته تقدیر و تجلیل هستند. به همین دلیل در کنار این 5 دلیل، 5 نقش آفرینی تماشایی دیگر از واکین فینیکس را هم معرفی نموده ایم که می توانند به جای جوکر به عنوان بهترین بازی کارنامه اش نام بگیرند.

1. پاسخ سؤال های بی جواب را می دهد

جوکر شخصیتی مرموز و مبهم است که هیچ چیزی از زندگی گذشته و خاستگاهش نمی دانیم؛ این بخشی از هویت اوست. ضدقهرمانی هرج ومرج طلب که چیزی جز آشوب و ویرانی جهان در سرش نیست و برای اقداماتش نیازی به انگیزه های منطقی ندارد. کریستوفر نولان و هیث لجر فقید با استفاده از همین ایده مرکزی کاراکتر جوکر، شوالیه تاریکی را تبدیل به بزرگترین فیلم ابرقهرمانی سینما کردند.

تاد فیلیپس و واکین فینیکس با رویکرد متفاوتی سراغ جوکر رفتند و سعی کردند دلایل شکل گیری کاراکتری چنین مهیب و ویران گر را به مخاطب نشان دهند. حالا این فیلم یا واقعا گذشته دلقک مرگباری را نشانمان داد که شاهزاده جرم وجنایت گاتهام می گردد؛ یا داستان مردی را روایت کرد که بعدها الهام بخش جوکرِ معروف و آشنای جهانی بتمن شد. در هر صورت، لایه ای به شخصیت هراس انگیز جوکر اضافه نمود که تا به حال ندیده بودیم.

گزینه جایگزین: لری اسپورتلو در فیلم فساد ذاتی (Inherent Vice)

واکین فینیکس در دومین تجربه همکاریش با پل توماس اندرسون قدم در جهانی فیلم های نئو نوآر گذاشت. داستان فیلم درباره لری اسپورتلو، کارآگاه خصوصی خوش قلب ولی بی کفایتی است که سال 1970 درگیر سه پفراینده جنایی عجیب و در هم تنیده می گردد و پایش را در جهانی زیرزمینی و تاریک خلاف کاران لس آنجلسی باز می نمایند.

فساد ذاتی یک فیلم جنایی متعارف نیست و لحن دیوانه وار و بامزه ای دارد، برای همین شاید کسانی را که با پیش زمینه ذهنی یک فیلم ژانر چفت وبست دار سراغش می فرایند سرخورده کند. چون پاسخ معماهایش چیزی نیست که از گره گشایی های معمول این داستان ها انتظار داشته باشید. ولی واکین فینیکس به لطف کارگردانی و راهنمایی پل توماس اندرسون یک اجرای بی نقص کمدی ارائه نموده که با واکنش های سرموقع و میمیک چهره بی نظیرش حسابی از تماشاچی خنده می گیرد.

2. گامی جدید در فیلم های ابرقهرمانی است

جوکر با اتمسفر تلخ و تاریک، درجه بندی سنی بزرگسال، مضامین عمیق و سنگین و نمایش سختی های تکان دهنده یک بیمار روانی منزوی و جداافتاده، از سایر فیلم های ابرقهرمانی و کمیک بوکی جداست و در همه ابعاد راستا متفاوتی را طی می نماید. جوکر به تماشاچیانش نهیب می زند که نادیده دریافت افراد آسیب پذیر و زخم خورده ای که سال ها خشم و نفرت درونشان انباشته نموده اند، چه صدمات جبران ناپذیری برای همه در پی خواهد داشت.

فیلم تاد فیلیپس دست روی نکات و مضمون هایی گذاشته که کمتر فیلم ابرقهرمانی سراغش رفته است و به ما نشان می دهد سیستم و جامعه ای مسموم که مدام انسان های شنماینده ای مثل آرتور فلک را هیچ می شمرد، تا چه اندازه در شکل گیری آشوب و هرج ومرج و ویرانی و مرگی که در آینده می آید نقش دارد. به این طریق است که جوکر، مؤلفه های همیشگی ژانر ابرقهرمانی را بازتعریف می نماید و همه متوجه می شوند که در جهانی کمیک بوک ها و قهرمان ها و ضدقهرمان های این چنینی هم می توان قصه ای درگیرنماینده و تأثیرگذار روایت کرد.

گزینه جایگزین: تئودور در فیلم او (Her)

او یکی از اصیل ترین و دوست داشتنی ترین فیلم های علمی تخیلی سینماست که ایده های جسورانه دارد و قصه ای تلخ و تکان دهنده روایت می نماید. داستان یک مرد منزوی و گوشه گیر که با یک هوش مصنوعی خوش صدا ارتباط عاشقانه برقرار می نماید، تنها از ذهن خلاق و جنون آمیز مردی مثل اسپایک جونز برمی آمد.

کارگردان و تیم بازیگری درجه یک فیلم با نگاهی تازه و گرم و انسانی سراغ مضمون پیچیده ای مثل عشق رفتند و واکین فینیکس در نشان دادن احساسات متناقض و سردرگمی های تئودور سنگ تمام گذاشت. شخصیتی عمیقا مهربان و آسیب پذیر که خیلی سریع عاشقش می شوید و با غصه هایش اشک می ریزید. واکین فینیکس همدلی مثال زدنی و قدرتمندی در بیننده به وجود می آورد و ما را با تمام لحظات تئودور همراه می نماید.

3. به خاطرش اسکار گرفت

واکین فینیکس بعد از سه بار نامزدی، بالاخره با فیلم جوکر پیروز شد این مجسمه طلایی و گریزپا را با خودش به خانه ببرد. اصلا از همان زمانی که خبر ساخته شدن فیلم جوکر با حضور واکین فینیکس پخش شد، همه حدس هایشان را شروع کردند و فینیکس را شانس اصلی اسکار بهترین بازیگر مرد می دانستند. اما کمتر کسی فکرش را می کرد خود فیلم هم از بخت های اصلی اسکار گردد و تاد فیلیپس در کنار کارگردانان بزرگ دیگر برای کسب اسکار بهترین کارگردانی به رقابت بپردازد.

واکین فینیکس اما فصل جوایز 2020 را درو کرد و قبل از اینکه اسکار را به چنگ آورد، جایزه بهترین بازیگر مرد را در گلدن گلوب، انجمن بازیگران، منتخب منتقدان و بفتا گرفت. اسکاری که واکین فینیکس بعد از حضور در بی شمار نقش ماندگار و نمایش بازی های خیره نماینده در پروژه های پرریسک دریافت کرد حسابی به سینمادوستان چسبید.

گزینه جایگزین: جانی کش در فیلم سربه راه باش (Walk the Line)

سال 2005 واکین فینیکس در فیلم زندگی نامه ای جیمز منگولد در نقش خواننده افسانه ای کانتری یعنی جانی کش ظاهر شد. فینیکس نه تنها نقش جانی کش را به بهترین شکل ممکن بازی کرد، بلکه تقریبا تبدیل به او شد و حتی آهنگ های معروفش را با صدای خودش خواند و تمام تلاشش را کرد تا ویژگی های جانی کش را در صدایش بیاورد.

منتقدان نقش آفرینی واکین فینیکس و تعهد مثال زدنیش را ستودند و از گرما و صمیمیتی فراموش نشدنی گفتند که او به فیلم اضافه نموده بود. فیلم منگولد طبق مؤلفه های همیشگی فیلم های زندگی نامه ای حرکت می نماید و یک داستان استاندارد و شنیدنی و تماشایی را پیش چشمان مخاطب می آورد. ولی این بازی واکین فینیکس و ریس ویترسپون است که بیشتر از همه چیز به چشم می آید.

4. به طرز هولناکی واقع گراست

وقتی جوکر برای اولین بار به نمایش در آمد، منتقدان از این گفتند که بازی واکین فینیکس چقدر تأثیرگذار و باورپذیر و تکان دهنده است و تصویری تلخ و دقیق از یک شخصیت افسرده و دچار آسیب های روانی نشان می دهد. آدرین رین، روان شناس جنایی اهل بریتانیا در مصاحبه ای با ونیتی فیر فیلم جوکر را تحسین کرد و آن را به خاطر تصویر درستی که از شرایط روانی یک قاتل جامعه ستیز نشان می داد ستود.

علاوه بر این، جوکر واقعیتی گزنده را پیش چشم ما می آورد که شاید مدت ها بود از نگاه به آن طفره می رفتیم و سعی می کردیم نادیده اش بگیریم. اینکه جهان پر است از آدم های فراموش شده ای مثل آرتور فلک که جامعه تمام تلاشش را می نماید تا نادیده شان بگیرد و ادامه این راستا چیزی جز وحشت و هراس و طغیان نیست.

گزینه جایگزین: کومودوس در فیلم گلادیاتور

این فیلم تماشایی و بزرگ ریدلی اسکات هنوز هم بین سینمادوستان محبوب است و خیلی ها آن را عزیز می شمرند. ماجرای ژنرال رومی که ناعادلانه بعد از کشته شدن همسر و فرزندش تبعید می گردد و زندگی یک برده را تجربه می نماید و به عنوان یک گلادیاتور که باید برای حفظ زندگیش نبردهای خونین نمایشی را از سر بگذارند، رفته رفته معروف تر می گردد تا راستای برای انتقامش هموار کند و امپراتور کومودوس را بکشد.

فینیکس نقش کومودوس را بازی می نماید، شخصیت منفی فیلم که کاراکتری است عمیقا جذاب و پیچیده که هرگز از انگیزه های درونی و پنهانش باخبر نمی شوید، و فینیکس به بهترین شکل ممکن تمام ویژگی های او را به نمایش گذاشته. مردی جاه طلب که وحشت تنهایی تمام عمر آزارش می دهد و دلش می خواهد دوست داشته گردد، محبوب باشد و صندلی و اعتباری در حدواندازه پدرش یا ماکسیموس کسب کند. ولی راستا را اشتباه می رود و به جای کسب محبوبیت و اعتبار، در دل همه ترس و وحشت می افکند. ترس و وحشتی که تنها مقدمات سقوط خودش را فراهم می نماید. واکین فینیکس شخصیت شروری را به تصویر کشیده که احساسات پیچیده و متنقاضی درون مخاطب به وجود می آورد. نمی دانید از او متنفر شوید یا برایش دل بسوزانید.

5. بازتعریف یک شخصیت مشهور

واکین فینیکس بعد از سزار رومرو، جک نیکلسون، هیث لجر و جرد لتو پنجمین بازیگری بود که در قامت این شخصیت شرور معروف و جذاب ظاهر می شد و باید پا جای پای افراد بزرگی می گذاشت و جوکر را برای نسل جدیدی از سینماروها معرفی می کرد. فینیکس هم باید از زیر سایه بزرگ و مهیب هیث لجر بیرون می آمد و چیز جدیدی ارائه می کرد، هم به شخصیت جوکر وفادار می ماند.

با اکران جوکر، همه متوجه شدند که واکین فینیکس بار دیگر خودش را ثابت نموده و جوکری به نمایش گذاشته که مال خودش است و تکرار پیروزیت های دیگران نیست. فینیکس روی لایه های تازه ای از این شخصیت تمرکز کرد و بخش های تاریک تر وتلخ تر جوکر را نشان مان داد. نتیجه اش شخصیت پردازی عمیق و تأثیرگذار مردی شد که از بیماری روانی رنج می برد و بیشتر از هرچیز به دنبال پیدا کردن صندلیش در جهانیی خشن و بی رحم است که همه در آن سعی دارند زیر پا لهش نمایند.

گزینه جایگزین: فردی کوئل در فیلم مرشد

واکین فینیکس در اولین همکاریش با پل توماس اندرسون نقش فردی کوئل را بازی کرد، یک کهنه سرباز زخم خورده از جنگ جهانی دوم که سعی دارد با زندگی بعد از جنگ کنار بیاید و از سردرگمی های ذهن مشوش و دیوانه وار خودش جان سالم به در ببرد. بعد از اینکه با رهبر یک فرقه مذهبی آشنا می گردد، تحت تأثیر او قرار می گیرد و به همراهش قدم در سفری پر فراز و نشیب می گذارد.

مرشد به نظر خیلی از منتقدها اثر مهم و ماندگاری به حساب می آید که اصلی ترین قوتش را مدیون بازی های درخشان واکین فینیکس و فیلیپ سیمور هافمن است. فینیکس با هنرمندی تمام نقش مردی سرگردان را که خشمی فروخرده درونش رخنه نموده بازی می نماید و از همه چیزش برای این کاراکتر مایه می گذارد. با دیدن مرشد، دیگر واکین فینیکس را در فیلم نمی بینید. او به طور کامل تبدیل به فردی می گردد و از شکل و ظاهر فیزیکی گرفته تا فرم و مدل راه رفتن و ستون فقراتش در خدمت قصه و کاراکتر است و وقتی نگاهش می کنید، حس می کنید رنج و بی قراری مجسم است.

منبع: Screen Rant