بارداری و بیماری های خاص - وبلاگ وردپرس

به گزارش وبلاگ وردپرس، حاملگی، زایمان و مقدار بروز عوارض در نوزاد یک خانم مبتلا به ام. اس هیچ تفاوتی با افراد طبیعی ندارد. تا کنون هیچ گونه شواهدی دال بر اینکه

نویسنده: مریم حجاران، محمد پورفخاران، مرضیه نوری آق قلعه

حاملگی و ام. اس.

حاملگی، زایمان و میزان بروز عوارض در نوزاد یک خانم مبتلا به ام. اس هیچ تفاوتی با افراد طبیعی ندارد. تا کنون هیچ گونه شواهدی دال بر اینکه ام. اس باعث اختلال در باروری گردد وجود ندارد. بعلاوه میزان بروز سقط های خودبه خودی و تولد جنین مرده، مثل سایر افراد طبیعی می باشد. خوشبختانه با انجام مطالعات وسیع ثابت شده است که باور غلط گذشته مبنی بر اینکه حاملگی باعث بدتر شدن بیمای ام. اس می گردد، اصلاً صحت ندارد. حتی اخیراً مطرح شده است که حاملگی با سیر بهتر بیماری در آینده مرتبط است.

خانمهایی که قصد باردار شدن دارند باید به نکات زیر توجه داشته باشند:

بر اساس توصیه اف-دی-ای خانمهایی که قطعاً قصد باردار شدن دارند نباید از داروهای تعدیل کننده سیر بیماری مثل آوونکس، ربیف، بتافرون و کوپاکسون استفاده کنند. بعلاوه مردان و زنانی که قصد بچه دار شدن دارند نباید، از داروهای سرکوب کننده ایمنی مثل نوانترون استفاده کنند. بیشتر پزشکان توصیه می کنند که این داروها باید یک ماه یا یک سیکل قبل از بارور شدن قطع گردد، زیرا عوارض سوء بر روی جنین خواهند داشت.

داروهای شیمی درمانی مثل ایموران (آزاتیوپیرین) یا متوتروکسات باید حداقل به مدت یک ماه قبل از بارور شدن در خانم و همسر او قطع گردد. افرادی که تحت درمان با این داروها می باشند، حتماً باید از روش مناسب جلوگیری استفاده کنند.

اگر بیماری ام. اس فعال است و بیمار قصد باردار شدن دارد، باید ابتدا بیماری او کنترل گردد و سپس داروها را جهت باردار شدن قطع کند.

در صورت باردار شدن حتماً متخصص زنان و زایمان خود را در جریان بیماری خود قرار دهید.

به نظر می رسد که حاملگی اثر محافظت کننده بر بیماری ام. اس دارد، زیرا حاملگی باعث تغییراتی در سیستم ایمنی می گردد.

تعداد موارد عود یا حملات بیماری به خصوص در سه ماهه دوم و سوم حاملگی کاهش می یابد.

در صورت بروز حمله ام. اس در حین بارداری استفاده از استروئیدها (کورتون) به خصوص بعد از سه ماهه اول بلامانع است. البته این مساله باید طبق نظر متخصص زنان، نورولوژیست و متخصص اطفال صورت گیرد.

ممکن است برخی علایم بیماری ام. اس مثل خستگی، اختلالات مثانه و روده به خصوص در سه ماهه سوم بارداری تشدید گردد. بیماران باید توجه کنند که علیرغم مسائل ادراری از مایعات فراوان استفاده کنند.

در ماههای آخر بارداری به علت افزایش وزن، ممکن است مسائل تعادل و راه رفتن بیمار بارزتر گردد. برخی بیماران ترجیح می دهند، در این زمان از عصا یا ویلچر استفاده کنند.

احتمال عفونت ادراری درخانمهای باردار مبتلا به ام. اس بیشتر است. برخی پزشکان ماهانه بیماران خود را از این نظر آنالیز می کنند.

با توجه به اینکه بیشتر خانمهایی که باردار می شوند، در مراحل اولیه بیماری ام. اس هستند، بعید است که اختلالات آنها به حدی باشد که آغاز زایمان و انقباضات رحمی خود را حس نکنند.

زایمان در خانمهای مبتلا به ام. اس با افراد دیگر تفاوت چندانی ندارد.

در فاصله شش ماه بعد از زایمان میزان عود بیماری 20 تا 40 درصد افزایش می یابد. اما باید توجه داشت که این حالت موقت است.

با اینکه شواهدی در مورد اثرات سوء داروها بر نوزاد در حین شیردهی وجود ندارد اما فعلاً توصیه می گردد که خانم ها در دوران شیردهی از داروهای تعدیل کننده بیماری مثل (آوونکس، ربیف، بتافرون و کوپاکسون) استفاده نکنند.

استفاده از هر گونه دارویی در حین دوران شیردهی باید با نظر متخصص اطفال و نورولوژیست باشد.

همانطور که می دانید، صرع از جمله اختلالاتی است که نگرانی هایی در خانم ها و خانواده آن ها از نظر باروری ایجاد می نماید و مسائل زیادی را در زندگی آنها به وجود می آورد. چه بسا که باعث صدماتی به مادر و جنین شده و باعث از هم پاشیده شدن کانون گرم خانواده آن ها گردد. پرسشهای فراوانی در فکر خانواده های این بیماران مطرح می گردد که شاید پاسخ آن ها بتواند راهگشا باشد. در این نوشته سعی شده که پاسخ های روشنی به این پرسش ها داده گردد.

خانمهای مبتلا به صرع

اگر خانم جوانی مبتلا به صرع باشد، می تواند مانند بقیه همسالان خود ازدواج کند. اما بهتر است زمانی که تصمیم به بچه دار شدن می گیرد با پزشک خود مشورت کند. به این علت که پزشک بتواند دارو را به نوعی تنظیم کند که از عوارض احتمالی زیانبار دارو بر روی جنین جلوگیری کند.

معمولاً تعداد حملات در حاملگی 50% بدون تغییر، 30-25% تشدید، و 20-10% کاهش می یابد و این چندان نگران کننده نیست، زیرا با مشورت پزشک و تنظیم دارو قابل کنترل است.

آیا شیوع اختلالات مادرزادی در نوزادان مادران صرع بیشتر است؟

باید دانست که تمام داروهای ضد صرع به نحوی روی نوزاد اثرمی نماید و شیوع اختلالات مادرزادی در نوزادان مادران مصروعی که دارو مصرف می کنند، بیشتر از معمول است. اما به خاطر داشته باشید که اگر به علت قطع دارو مادر دچار تشنج گردد شیوع اختلالات مادرزادی در آنان بیشتر می گردد.

پس باید به مادران تذکر داد که برای باردار شدن بهتر است با برنامه ریزی تصمیم بگیرند و این به معنای خودداری از بچه دار شدن نیست ولی باید موارد ذیل را مدنظر داشت.

آیا باید داروهای ضد صرعی را در طول حاملگی ادامه داد؟

جواب مثبت است. باید داروهای ضد صرعی را در طول حاملگی ادامه داد و نباید خودسرانه میزان آن را کم کرد، بلکه با آزمایش سطح خونی دارو زیر نظر پزشک متخصص، میزان دارو را می توان تنظیم کرد.

هر گونه کاهش یا قطع خودسرانه دارو در طول بارداری نه تنها خطر را کم نمی نماید، بلکه موجب افزایش خطر تشنج هم می گردد.

چه دارویی را مادر مبتلا به صرع باید در طول حاملگی مصرف کند؟

بهتر است که قبل از آنکه فرد مبتلا به صرع باردار گردد زیر نظر پزشک متخصص داروی مصرفی را به دارویی که کم خطر تر است تبدیل کند. البته این کار بسیار حساس است وباید به آهستگی و با صبر و حوصله و زیر نظر پزشک متخصص انجام گردد. اگر به هر علتی دارو قبل از حاملگی تغییر نیافت باید داروی قبلی را کماکان ادامه داد. از داروها فقط تری متادیون است که نباید در حاملگی مصرف گردد. سدیم والپروات نسبت به دیگر داروها اختلالات بیشتری ایجاد می نماید و عوارض دیگر داروها کم و بیش یکسان است.

آیا کودک مادر مبتلا به صرع هم دچار صرع می گردد؟

اینطور نیست که اگر مادر مبتلا به صرع باشد، کودک او هم مبتلا گردد. البته برخی از انواع کمیاب صرع ارثی هستند و اگر مادر مبتلا به صرع باشد، کودک در خطر بیشتری نسبت به بچه ها دیگر از نظر ابتلا به صرع واقع شده است. به خصوص اگر مادر در دوران بارداری تشنج کند و داروی ضد صرع هم مصرف نکند.

آیا اگر مادر در طول حاملگی دارو مصرف کند، نوزادی که از وی به جهان می آید دچار مشکل می گردد؟

نوزاد متولد شده چندان مسئله ای پیدا نمی نماید. ا ما چون میزان کمی دارو از جفت رد می گردد ممکن است کمی بی تحرک و خواب آلود باشد که نگران کننده نیست و این حالت موقتی است و بزودی برطرف می گردد فقط باید بدانیم:

مادرانی که فنی توئین، فنوباربیتال و پیریمیدون دریافت می کنند باید برای جلوگیری از خطر خونریزی نوزاد در ماه آخر بارداری ویتامین K زیر نظر پزشک تزریق کنند.

آیا مادر مبتلا به صرع می تواند نوزاد خود را شیر دهد؟

بله، مادر نباید نوزاد خود را از شیر محروم کند. اگرچه میزانی از دارو از شیر عبور نموده و به نوزاد می رسد، اما میزان آن آنقدر نیست که برای بچه مسائل جدی ایجاد کند و به این علت نوزاد نباید از شیر مادر محروم گردد.

بد نیست بدانید که بیشترین غلظت را در شیر، دارویی بنام اتوسوکسیماید (زارونتین) دارد و غلظت فنی توئین، کاربامازپین و سدیم والپروات در شیر کم است و کمترین غلظت را سدیم والپروات دارد، پس:

خانم های جوانی که مبتلا به صرع هستند، نباید آنرا مخفی کنند. آن ها به راحتی می توانند ازدواج کنند به شرط آنکه مشکل خود را با پزشک متخصص و همسر آینده خود در میان بگذارند و حتماً قبل از بچه دار شدن با پزشک خود مشورت کنند.

توصیه هایی درباره صرع و بارداری

1. دختران مبتلا به صرع در سن بارداری باید اطلاعات کافی راجع به خطرات حمله صرع و قطع دارو داشته باشند.

2. درمان با یک دارو (مونوتراپی) چه در دوران بارداری و چه در سایر موارد موجب کاهش خطرات و عوارض دارویی است.

3. زنان مبتلا به صرع با سابقه فامیلی نقص لوله عصبی که نوعی بیماری مادرزادی است، باید در دوران بارداری از مصرف سدیم والپروات و کاربامازپین پرهیز کنند.

4. بهتر است سطح خونی دارو درخون به میزان کافی باشد.

5. متخصص اعصاب و متخصص زنان و زایمان با همکاری هم می توانند برنامه درمانی منظم و متعادلی را برای مادران باردار که دچار صرع می باشند، تنظیم کنند.

6. ضروری است سطح خونی دارو تا 8 هفته پس از زایمان کنترل گردد، زیرا خطر افزایش سطح خونی دارو و مسمومیت وجود دارد.

7. در صورت رعایت نکات پزشکی بیشتر زنان مبتلا به صرع بچه های سالمی به جهان می آورند.

8. دختران مبتلا به صرع می توانند مانند دیگران ازدواج کنند و فرزند سالم به جهان آورند.

منبع: دکتر مریم حجاران، دکتر محمد پورفخاران، مرضیه نوری آق قلعه، 9 ماه چشم انتظاری، انتشارات ابتکار دانش، قم، چاپ اول، 1386

منبع: راسخون